MEDENİYET DEDİĞİN…

İsrail’de 7 Ekimde Hamas’ın özellikle sivil halkı hedef gözeterek yaptığı korkunç saldırıyı bu satırlardan lanetlemiştim. Yapılan saldırının en çok da İsrail ve diğer sömürgeci uluslara yarayacağını ima etmiştim. Şimdi yazdıklarımın gerçeğe dönüşünü kaygıyla izliyorum. Demokrasi aşığı ‘çağdaş’ dediğimiz batı ülkeleri yine şaşırtmayarak gerçek yüzlerini gösterdi.

İsrail’in hedef göz etmeksizin bomba yağdırdığı Gazze’de ölen çocuklar için tek kelime etmiyorlar. Çocuk hastanesinin insanlık dışı fosfor bombalarıyla vurulmasının zerre kadar önemi yok onlar için. O batılı ülkeler ki, dünyayı kana bulayan silahların en büyük tedarikçileri. Bu kirli düzende, olan yine mazlumlara oluyor.

Avrupa ve Amerika savaş çığlıkları atan İsrail’e itidal çağrısı yapmak yerine silah göndermeye devam ediyor. O ünlü demokrasi geleneği bir anda yok oluyor. Filistin yanlısı gösterilerin yasaklanması, bu gösterilere katılanların sınır dışı edileceği konuşuluyor. Kimin daha çok demokrat kimin daha çok terörist olduğu bu zamanlarda belli oluyor.

Meksika’nın Palenque kentinde başıma gelen bir olayı paylaşacağım sizlerle. Muhteşem İnka antik kentinin yakınlarında orman içinde bir sayfiye yerinde kalıyordum. Akşam yemeğinde oturacak bir masa ararken. 60’lı yaşlardaki bir turist kadın beni masalarına davet etti. Masada 5 kişi oturuyordu. Yemekler yenilirken kadın bana nereli olduğumu sordu. ‘Türk’ olduğumu söyledim. Sarışın kilolu kadının yüz ifadesi birden değişti. Bana sorduğu ikinci soru şu oldu: ‘Kendinizi terörist olarak hissediyor musunuz?’ Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. İlk olarak: ‘Siz Amerikalısınız değil mi?’ diye sordum. ‘Evet’ yanıtını aldığımda hiç şaşırmamıştım. Çünkü ABD’nin uzaktan rüya ülke gibi görünüp cahillerle dolu olduğunun farkına varalı çok olmuştu. Aynı soruyu ben de ona yönelttim: ‘Siz kendinizi terörist olarak hissediyor musunuz?’. Kadın şaşkın halde: ‘Neden öyle hissedeyim ki?’ dedi. 'Atom bombalarıyla yüz binlerce masumu öldürdünüz. Özgürlük getireceğinizi iddia ederek gittiğiniz ülkeler kan ve gözyaşı dışında hiç bir şey görmedi. Şimdi söyleyin hangimiz daha çok teröristiz?’ Konuşma burada sonlandı yemek bitene kadar masadaki hiç kimse ağzını açmamıştı.

Ne batının ne doğunun Türkiye’nin kara kaşına, kara gözüne hayran olmadığı muhakkak. Ne çağdaş görünümlü iki yüzlü Batı’ya güvenmeliyiz ne de cehalet elbisesini üzerinden atamamış bu nedenle emperyalistlerin arka bahçesi olan Doğu’ya. Ne ezen olmalıyız ne ezilen. Türkiye kendi yolunu kendi çizecek güce ve cesarete sahip olmalıdır.