Söz, eylem, yaşam dürüstse birlikte
Niyet, yarara yarar; ay, çiçek güneşe döner.
Hüner, severek dönüşünce erdeme
Gündüz gece bir, insan bir.
Özgün ve özgür ülke gerek insana.
Halk, hakla gelişse.
Emek, bilim ölçü içerirse, giderir eksiği.
Meltem esenlik eser, kuzu rüzgâr dinler
Çoban sessiz bakar kaya ardına
Mevlevi ud üfler, suç işlenmez kandilde gece.
Gelenek bin yıl sürer, anımsar mısın ışıklıydı gece
Çimene serilmek ister sevdiğiyle tutuklu
Özgür olamadı zaman Raciye’yle.
Madrigal şarkılar söylediler özgürlük için.
Dizeler bellekte, göç yolda ilerler.
Düzen kursak, arı gibi kendimize.
Ardaşık kitle duymaz, yazmaz, senfoni erkendir.
Oda müziği dinlenir önce, kuş sesleri ardından
Hırs bitirir, değiştirir insanı olumsuz, istemese de
Saldırır tutkusu, utkusu için, gençlik biter o an.
Savrulur düşünce dalgalara, Payitahta güvenme
Kapan eserine, taş üstüne gönül koy kendine.
Aklın gereği izlemektir. Mahsun kişi edilgendir izlerse.
Ses ver cihana, gereksinme var barışa, güzelliğe.
Kıyım üstünden kıyım geçti tüm çağlar; artık edil, yenil.
Edilgen, bitikken sırt üstü yatarken
Ekemedi insan insanı uzaya, beyin yan geldi kendiliğinden
Hak etmediğine sahip olma, isteme karşılık iyiliğine.
Tiryakisin, hazırla sefa; gecelik, güzellik akşama.
Çok gördün, çok duydun İspanyol Meyhane’yi
Sangriya getirdi Raciye İspanya’dan; güzelliği meyve içinde
Kal gece benimle. İçeriz sevişiriz. Soprano sesin, çaremsin sen.
Sangria, Raciye, ben, karışacağız birbirimize gece.
